Wii, rewolucja, era kontroli ruchu, wagi łazienkowe jako urządzenia peryferyjne i zabawa dla wszystkich. To może być trochę modny rzecz do drażnienia Wii, jakby jej koncepcja wprowadzenia nowych schematów sterowania i zwabienia tradycyjnych „nie-graczy” do bycia graczami była w jakiś sposób zła – cóż, w rzeczywistości była genialna. Jasne, Wii miał wady, jak każda inna konsola, jaką kiedykolwiek wymyślono, ale wraz z DS wprowadził wielu nowych ludzi do gier – co za wspaniała rzecz.
Miał też kilka gier z najwyższej półki, które mogły skorzystać z cudownej grafiki HD i jedwabistej liczby klatek na sekundę.
Niedawne uruchomienie Legenda Zeldy: Skyward Sword HD był interesujący z wielu powodów, z których jeden był techniczny. Raport Digital Foundry na temat gry podkreślił, że w przeciwieństwie do Super Mario 3D All Stars wersja kompilacji Super Mario Galaxy, ponowne wydanie SS wydaje się wykorzystywać oryginalny kod Wii w sprytny sposób. To nie jest naśladować ale też nie potrzebuje kompletnej przeróbki kodu – my myśleć to jest dżist. Ostatecznie mamy wersję gry, która ma pięknie czystą grafikę i jedwabistą wydajność 60 klatek na sekundę. Jest to ponowne wydanie, w którym deweloper Tantalus i Nintendo najwyraźniej pracowali mądrzej niż ciężej.
Digital Foundry zwraca uwagę, że jeśli Nintendo opracowało sprytne narzędzia, które pomogą w czystych i skutecznych ulepszeniach gier Wii, być może otworzy to drzwi do bardziej podobnych wydań. Tak, wszyscy myślimy o ciągłych / męczących plotkach Metroid Prime Trilogy, a jako wielki fan tych gier mogę spontanicznie spalić się, gdy / jeśli to zostanie ujawnione. Ale granie w Skyward Sword i ponowne odkrywanie, jak zabawne są sterowanie ruchem, przynajmniej dla mnie, sprawiło, że pomyślałem o innej grze na Wii, którą chciałbym zobaczyć.
Może to wynik pisania tego w środku dość ciepłego szkockiego lata, ale wolałabym błyszczącą wersję Ośrodek Wii Sports Resort. Doskonale zdaję sobie sprawę, że dla niektórych będzie to skłonić do sięgnięcia po zestaw do ostrzenia widłami.
Bardzo podobało mi się sterowanie ruchem w Skyward Sword HD, pamiętając, że w grze jest dziecięca zabawa, naśladująca moją wątpliwą sztukę walki mieczem. Chociaż rozumiem, że nie wszystkim podobało się dostosowanie ruchu opartego na drążku czujnika do rozwiązania czysto żyroskopowego, byłem pod wrażeniem. Wyrobiłem sobie nawyk częstego dotykania Y, aby „wyśrodkować” czujnik, ponieważ problemem jest raczej moje niespójne pozycjonowanie niż technologia. Kiedy kursor przesuwa się, patrzę w dół i, tak, moja ręka leniwie porusza kontrolerem. Częste naciśnięcia Y stały się instynktem, a teraz, kiedy mam przyzwyczajenie, sterowanie jest wspaniałe.
Rzucanie frisbee dla uroczego psa, nieco chaotyczne, ale zabawne przejażdżki w stylu Wave Race, imponujące łucznictwo, były po prostu zabawa.
Co prowadzi nas do Wii Sports Resort. Prawdopodobnie, jeśli Nintendo miałoby zrobić mało prawdopodobne i ożywić sporty oparte na Mii, prawdopodobnie otrzymalibyśmy kolejną iterację standardu Wii Sports, jak biedny-stary niedoceniany Klub sportowy Wii na Wii U. Jednak w tamtych czasach zdecydowanie wolałem Resort, który miał klasykę kręgli i golfa wraz z zabawną odmianą i niesamowitą wyspą Wuhu, którą Shigeru Miyamoto opisał bardziej jako postać niż lokalizację.
Grafika i muzyka były absolutnie czarujące – klasyczna gra eskapizmu. Rzucanie frisbee dla uroczego psa, nieco chaotyczne, ale zabawne przejażdżki w stylu Wave Race, imponujące łucznictwo, były po prostu zabawa. Moimi ulubionymi imprezami były te, które oprowadzały nas po wyspie – Air Sports był prekursorem Ośrodek Pilotwings Resort, z różnymi schludnymi sposobami latania. Pływanie kajakiem nie było dla mnie najbardziej naturalne, ale było przyjemnością i chociaż kolarstwo miało ruchy, które prawdopodobnie miały niewiele wspólnego z rzeczywistością – trudne do odtworzenia za pomocą pilota – akt ścigania się na czymś w rodzaju Tour de Wuhu Island był prawdopodobnie moją ulubioną częścią całej gry.
Podoba mi się, gdy sterowanie ruchem jest dobrze wykonane, co jest w większości przypadków w Resort, ale to również ustawienie i prezentacja pomogły mi podnieść wrażenia. To była lokalizacja i zestaw zajęć, które były pełne słonecznego optymizmu i uroku Nintendo, takiego rodzaju wakacji, jakie miałabym, gdybym była jednocześnie bogata i wysportowana. Wymarzona wyspa i sporty na każdy nastrój, zabawa zarówno solo, jak i z innymi w trybie dla wielu graczy. Być może znajomość sterowania ruchem oznaczała, że Resort nie miał kulturowego wpływu oryginalnego Wii Sports – choć jego sprzedaż wciąż była imponująca – ale zdecydowanie mnie przekonała.
Powyżej znajdują się wszystkie sporty za pośrednictwem SuperMarioBlitz, prawdopodobnie emulowane w HD, co daje wrażenie, jak mogłoby się to okazać na Switchu.
Nintendo na krótko zabrało nas z powrotem na wyspę Wuhu we wspomnianym wyżej Pilotwings Resort na 3DS, słynnym glitchowanym polu w Mario Kart 7 (który został wtedy załatany), a także na dość fajnej scenie Smash Bros. Wszystkie są przypomnieniem doskonałej scenerii, którą stworzyło Nintendo.
Na przykład chciałbym wrócić na kolejną wizytę z ostrymi grafikami HD.
Może następnego lata…
