Wyobraź sobie, że pewnego wieczoru idziesz po angielskiej wiejskiej ścieżce, gdy uderza cię uczucie, że nie jesteś sam. Odwracasz się i kilka metrów dalej widzisz w gasnącym świetle dnia kształt czegoś, co można opisać tylko jako dużego czarnego psa. Ma rozczochrane włosy i wielkie oczy, i patrzy na ciebie.
Idziesz dalej, próbując to zlekceważyć, ale za każdym razem, gdy patrzysz wstecz, to tam jest. Strach zaczyna się wkradać, a ty przyspieszasz. Kiedy docierasz do celu, prawie biegniesz i w przypływie odwagi obracasz się, by stawić czoła prześladowcy. Ale to zniknęło, zniknęło.
„Och, tak”, mówi później jeden z miejscowych, zupełnie niezaskoczony. „Właśnie widziałeś czarnego psa”.
