Ah, birinin ayağa kalkıp derin bir nefes aldığı ve portallarla birinci şahıs nişancı attığı o toplantıda duvarda bir sinek olmak.
Son zamanlardaki birinci şahıs nişancı oyunlarında eksik olan tek şeyin GLADoS'un kötü niyetli eğlence evinin yıldızı, portal silahı olduğuna birini ikna etmeye nasıl gidersiniz? Ben, denemeyi bile düşünmüyorum – ve kimsenin beni ikna edebileceğinden de emin değilim. Peki. Aslında oturup Splitgate oynayana kadar, yani.
Değeri ne olursa olsun, içgüdüsel olarak (okuyun: aptalca) heveslere ve "viral" oyunlara karşı geri iten bir parçam var. Son yıllarımda 12 yaşındaki bir çocuğun oyun zevklerini geliştirmeme rağmen (bugünlerde tek yapmak istediğim bir şeyler çekmek ve bir şeylerin patlamasını izlemek), Splitgate'in FPS ve portalların evliliği aldatıcı görünüyordu - hatta belki de bir dokunuş. Bununla birlikte, onunla birkaç neşeli saat geçirdikten sonra, abartmanın hiç de abartma olmadığını güvenle onaylayabilirim: Splitgate şaşırtıcı derecede eğlenceli.
