نقد بازسازی شده آلن ویک
من عاشق آلن ویک. باز هم، داستان‌های ترسناک معمولاً مرموز من هستند، و کار استیون کینگ نقش مهمی در شیفتگی من به داستان‌های ترسناک دارد. با توجه به اینکه آلن ویک است به شدت با الهام از داستان‌های کینگ، در سال 2010، خودم را به اندازه فیلم‌نامه‌های «مصائب» یا «درخشش» مجذوب فیلمنامه‌ی شگفت‌انگیز آن دیدم. بازیگران آنقدر قانع‌کننده بودند که می‌توانستم بیشتر آن کاستی‌ها را پشت سر بگذارم. و همین را می توان در مورد Alan Wake Remastered نیز گفت. اگر در این سریال تازه کار هستید، خوش آمدید. اگر نه، ممکن است بخواهید قبل از بازگشت به برایت فالز با دقت قدم بردارید.
اکنون که توسعه دهنده Remedy Entertainment، Alan Wake را در یک جهان بزرگتر و فراگیر با 2019 ترکیب کرده است.کنترل، به جرات می توان گفت که شرایط پیرامون بدبختی های آقای ویک مثل همیشه مبهم است. من چهار یا پنج بار نسخه اصلی را تمام کردم، و حتی یک بار هم احساس نکردم سرنخی از آنچه واقعاً در طول سفر قهرمان ما به برایت فالز فوق‌الذکر رخ داده است - یک شهر معدنی عجیب در واشنگتن - داشتم. من می دانم که ویک یک نویسنده است، و پس از به هوش آمدن پس از یک تصادف رانندگی، متوجه می شود که همسرش گم شده است.
من در خطر خراب کردن چیزها بیشتر از این به جزئیات نمی پردازم، به ویژه با توجه به این که نکات داستانی به همان شکلی که یک کتاب یا برنامه تلویزیونی خوب باز می شود، آشکار می شود. متأسفانه، نمی توانم بگویم که بقیه Alan Wake Remastered نیز ادامه خواهد داشت. بر خلاف شراب خوب، بسیاری از این کلاسیک ده ساله نسبتاً ضعیف پیر شده است.
روزهای بهتر
مثل اینکه آنها از طریق یک کپسول زمان به طور مستقیم از سال 2010 منفجر شدند، مدل‌های شخصیت در Alan Wake Remastered بلافاصله به من این احساس را دادند که دوباره در حال بازی کردن یک بازی Xbox 360 هستم. نرخ فریم صخره ای و وضوح بهبود یافته، در حالی که بسیار مورد قدردانی قرار گرفته است، برای برجسته کردن انیمیشن های سخت و ناخوشایند هم در حرکت و هم در حالت چهره کار می کند. همسر آلن، آلیس، به طور خاص شبیه یک مانکن سیرز است که از تاریک ترین کابوس های من بیرون کشیده شده است.
مدل های شخصیت های بی دست و پا یک چیز است. اما، علاوه بر این که ظاهر کلی بازی آنطور که من امیدوار بودم آن را حفظ نمی کند، چندین عنصر گیم پلی بیشتر از اینکه به تجربه آنها بیفزاید، تازه واردان را ناامید می کند. آزاردهنده ترین ناتوانی آلن در دویدن بیش از ده یا پانزده فوت بدون وزش باد شدید است. ده سال پیش آزاردهنده بود و الان هم بیشتر. و من نمی خواهم چیزی بشنوم که چگونه آلن استقامت یک سیگاری دو بسته در روز باعث تنش کردن اوضاع می شود.
به همان اندازه ناامید کننده است که دشمنان هنوز هم هستند عشق برای تخم ریزی هم در خارج از صفحه و هم پشت سر شما. بدتر از آن، اغلب هیچ نشانه ای وجود ندارد که به شما اطلاع دهد که یک حمله از عقب در حال انجام است. اگر آلن ویک از مکانیک مشابه «ایستادن و تیراندازی» که در چیزی شبیه به آن وجود دارد، استفاده نمی‌کرد، مشکلی نبود. رزیدنت 4 شر. مبارزه معمولاً به ایجاد فاصله بین شما و مهاجم شما خلاصه می شود و به خودتان زمان می دهید تا با ترکیبی از چراغ قوه / هفت تیر به آنها ضربه بزنید. اما این تقریباً غیرممکن می‌شود وقتی دو یا سه نفر تبر را از خارج از صفحه نمایش به سر شما می‌چرخانند.
اگرچه، با وجود تمام ویژگی‌های سخت Alan Wake Remastered، بازی همچنان یک لعنت وقت خوش. چند دور زدن و تماشای رقبای خود که در پرتو درخشانی از نور منفجر می شوند، مثل همیشه رضایت بخش است. طراحی صدای آن عالی است، و هم تجربه مغزی و هم احشایی را ارائه می دهد - به خصوص هنگام بازی با یک مجموعه هدفون. و همانطور که قبلاً ذکر شد، حتی امروز نیز به سختی می توانید داستانی به پیچیدگی داستان آلن ویک پیدا کنید.
شاعر و موزش
به عنوان یکی از طرفداران اصلی نسخه اصلی، اعلام Alan Wake Remastered یک سورپرایز خوشایند بود. و در حالی که از وقتم با آن لذت می بردم، نمی توانم احساس کنم که این فقط یک طعم کوچک از آنچه در آینده است است. پیشکسوتان این فرنچایز هیچ دلیلی برای بازگشت پیدا نمی کنند، و اگر پیدا کنند، حتی ممکن است متوجه شوند که خاطره بازی آلن ویک بهتر از خود بازی است. تازه واردان چیزهای زیادی برای دوست داشتن پیدا خواهند کرد. با این حال، اعطا شده، آنها می توانند از طریق مزاحمت های آن خرد.
آلن ویک 2 را بیاورید.
***کد بررسی PS5 توسط ناشر ارائه شد***
پست نقد بازسازی شده آلن ویک – بیرون آمدن از تاریکی به نظر می رسد برای اولین بار در COG متصل است.
