بررسی گانک – مزایا و معایب سرایدار فضایی بودن

این معامله فوراً است. من این را باور نمی کنم گونک تجربه ای است که برای همه مناسب است. این یک بازی اکشن ماجراجویی است که به نظر من جنبه «ماجراجویی» را بر «اکشن» ترجیح می‌دهد. نه، این یک شبیه‌ساز راه رفتن نیست، زیرا مردم ناگزیر از خواندن این پاراگراف اول استنباط می‌کنند، اما از نظر مهارت مکانیکی نیز به شما کمکی نمی‌کند.

Gunk قطعا تعهد خود را برای آوردن یک ماجراجویی از طریق داستان خطی و طراحی بصری خود نشان می دهد. این بیشتر وقت خود را صرف تلاش برای شگفت‌انگیز کردن شما با تصاویر خیره‌کننده و محیط‌های سه‌بعدی جالب می‌کند که در طول سیاره عبور می‌کنید و به آرامی آن را از تراوش قرمز رنگی که آن را در بر گرفته است پاک می‌کنید و رمز و راز پشت فساد آن را کشف می‌کنید.

اما، داستان این بازی چیست؟ خب، در The Gunk، شما کنترل یک زن فضایی خوش بین و تا حدودی ساده لوح به نام رانی را به دست می گیرید. او یک شخصیت بسیار هیجان انگیز و ماجراجو است. او بیشتر تصمیمات خود را با دل و جرأت انجام می دهد و به هر کسی که می تواند کمک می کند، حتی اگر این امر ماموریتی را که در حال حاضر سعی در انجام آن دارد به خطر بیندازد.

حمایت از رانی بیشتر شخصیت «بیا همه چیز را با کتاب بازی کنیم و هر چه زودتر از اینجا برویم» است که به نام بکس شناخته می شود. او بسیار محتاط تر است و می خواهد در سفینه فضایی که با رانی مشترک است بماند. هر دو اساساً به دلیل امضای انرژی به این سیاره ناشناخته آمدند، به این امید که ممکن است به گنجینه ارزشمندی منجر شود که آنها را از شر بدهی هایشان خلاص کند.

با این حال، همانطور که آنها بر روی این سیاره فرود می آیند، می بینند که تکه های وسیعی از تراوش سیاه در حال سیفون کردن زندگی آن است. می توان گفت که توسط… The Gunk کشته می شود. رانی متوجه می شود که با پاک کردن تراوش با بازوی بیونیک قابل اعتماد خود (که با محبت به آن "کدو تنبل" می گویند)، زندگی به سیاره باز می گردد، زیرا زمانی که محیط های تاریک و استریل مملو از سبزی و نور می شود.

اتفاقاً "اکشن" در بازی از اینجا سرچشمه می گیرد. بازی رویکرد «شبیه‌ساز تمیز کردن» دارد که در آن از دستکش فوق‌العاده خود برای جاروبرقی تمام Gunk از بخش‌های سیاره استفاده می‌کنید. بیشتر اوقات، راه شما به سمت پیشرفت قفل می‌شود تا زمانی که همه تراوش‌ها را پاک کنید.

البته، لکه تیره به شما اجازه نمی دهد که به این راحتی از انجام کار خود به عنوان یک سرایدار سیاره دور شوید. به این ترتیب، هر چیزی را که بتواند به سمت شما پرتاب می کند تا شما را متوقف کند. آیا من آن را به نظر می رسد که بیش از حد خواستار است؟ بله، شما باید فقط با سه نوع دشمن مقابله کنید و بیشتر آنها تهدید چندانی ندارند.

وقتی صحبت از بازی اعداد به میان می آید، برخورد با آنها آزاردهنده است، مانند هر موقعیت «هزار برش». اما برخورد با آنها نسبتا آسان است و گاهی اوقات حتی به تنهایی نادیده گرفته می شوند. وقتی می گویم ناخواسته با برخی از آن دشمنان برخورد کرده ام، در حالی که روی پاکسازی گانک تمرکز کرده ام، شوخی نمی کنم.

من در مورد بازی این است که به نظر می رسد شما در حال بازی کردن یک آموزش هستید، و از نظر تنوع و طراحی دشمن، چیز بزرگتری ایجاد می کند. با این حال، قبل از اینکه چیزی بزرگتر شروع شود، بازی به طور ضد آب و هوایی به پایان می رسد، و این تمام چیزی است که او نوشته است. به‌روزرسانی‌ها تقریباً همیشه احساس می‌کنند که هیچ چیز خاصی به همراه ندارند (به استثنای چند استثنا که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهم کرد)، و با دشمنان به سرعت معقولانه برخورد می‌شود.

سیستم ارتقا همان چیزی است که من را بیش از همه ناامید کرد. برخی از این ارتقاها در واقع مرتب هستند، مانند توانایی افزایش سرعت بسته به میزان پاکسازی Gunk. با این حال، بسیاری از آنها یا به خاطر کمک به پیشرفت شما در بازی وجود دارند یا هیچ تاثیر ماندگاری مانند ارتقاء "Running" نخواهند داشت، که به نظر می‌رسد نسخه سریع‌تر Rani از این استرات با نام Haters gonna متنفر است.

برای دریافت ارتقاء، باید دائماً محیط اطراف خود را کاوش کنید تا منابعی مانند فلزات، الیاف و انواع دیگر مواد را برای ساخت آنها بیاورید. اکثر این مواد پس از تمیز کردن Gunk بخش پیدا می شوند. من به بازی این را می دهم؛ مطمئناً به شما پاداش می دهد که از راه خود برای کاوش و بررسی هر گوشه و کناری خارج می شوید.

با این حال، من احساس می کنم که خود پاداش ها دقیقاً برآورده نمی شوند. به‌روزرسانی‌های Pumpkin باید به جای این فرآیند ساده جمع‌آوری منابع و ساخت آنها، در برخی نقاط پنهان در بازی قرار می‌گرفت. مطمئناً، تأثیر آنها بر تجربه کلی ممکن است هنوز مشکوک باشد، اما حداقل یافتن ارتقاء به جای ساختن آن بهتر بود.

من حتی عمداً از مکانیک اسکن بازی طفره می‌روم زیرا به سرعت به کناری پرتاب می‌شود. من فکر می‌کردم که بخش هیجان‌انگیز اساسی درباره The Gunk فهرست‌بندی تمام گیاهان و جانورانی است که بازیکن با آن مواجه می‌شود. حدس می‌زنم اشتباه کردم چون بازیکن می‌تواند بیشتر آن را از ابتدای بازی فهرست کند.

اما چه چیزی بدتر از یک بازی با حلقه گیم پلی کم است؟ خوب، در مورد یکی که 90٪ مواقع به درستی کار نمی کند چطور؟ در طول تجربه‌ام، با مشکلات پایداری زیادی مواجه شده‌ام. بیشتر اوقات، من با خرابی های پایان بازی مواجه می شدم که به لطف سیستم بازرسی/ذخیره خودکار بازی آزاردهنده اما قابل تحمل بود.

وقتی نوبت به برخورد با خرابی ها می رسد، بیشتر به این ختم می شود که باید چند قدم بردارم. با این حال، چیزی که نمی توانم پشت سر بگذارم این است که بازی حس اولیه اکتشاف من را با گیر افتادن رانی در هندسه سطح پاداش می دهد. این امر به‌ویژه زمانی تشدید می‌شود که پس از پاک کردن یک تکه بزرگ از گانک اتفاق می‌افتد که فقط یک قارچ غول‌پیکر درست بالای سر شما تخم‌ریزی کند و شما را در زیر آن به دام بیاندازد، و شما را مجبور به تنظیم مجدد و شروع مجدد فرآیند تمیز کردن کنید.

صادقانه بگویم، از تیمی که سری Steamworld را توسعه داده بود، انتظار تجربه بسیار رضایت بخشی داشتم. من متوجه شدم که این اولین حمله سه بعدی آنهاست و آنها از The Gunk به عنوان یک تجربه یادگیری استفاده می کنند. با این حال، من احساس می‌کنم که آن‌ها قبلاً این احساس را به دست آورده‌اند که بازیکنان می‌خواهند در هنگام بیرون رفتن از راه خود برای کشف عمیق‌ترین گوشه‌های نقشه چه پاداشی دریافت کنند (در نهایت این نکته Steamworld است).

به نظر می رسد تصویر و فرم تجربه بازی را کنار گذاشته اند تا روی جنبه های روایی بیشتر بازی تمرکز کنند، که به اعتبار توسعه دهنده بسیار خوب است! من پویایی بین رانی و بک را دوست دارم و خود طرح باعث شد روی فضای مرموز سرمایه گذاری کنم. تعاملات دراماتیک بازی بین قهرمان‌های داستان و این احساس کلی که شما در حال حل معمایی در پس تباهی یک سیاره هستید، (جناسی مورد نظر) من را جذب کرد.

La جنبه بصری بازی فقط سطح بوسه سرآشپز زیباست. پاک کردن همه این گانک ها لذت بخش است تا با انفجاری از گل ها، سبزه ها و طبیعتی که به دنیا باز می گردند مواجه شوید. حداقل این به من انگیزه داد که به راه و کاوش ادامه دهم. می‌دانید چگونه یک هنر مفهومی بازی وجود دارد که به اندازه کافی خیره‌کننده به نظر می‌رسد که بخواهید بخشی از آن باشید؟ The Gunk به من این حس را می دهد که در یکی از آن قطعات زیبای هنر مفهومی هستم.

با این حال، من شک دارم که این نکات مثبت دارای نکات منفی قاطع بازی باشند. فقدان تنوع در دشمنان، گیاهان و تنوع کلی بازی باعث می شود احساس کنم هیچ انگیزه واقعی پشت کاوش وجود ندارد. سپس این واقعیت وجود دارد که شما به راحتی می توانید گیر بیفتید زیرا جرات کرده اید در مکان اشتباه در زمان اشتباه قرار بگیرید. و البته حلقه گیم پلی تکراری مرزی. این فقط اضافه می کند و باعث می شود که من بخواهم چیز دیگری بازی کنم.

این موردی است که چگونه جلوه های بصری زیبا دیگر ایرادات بازی را جبران نمی کند. با این حال، من فکر می کنم که Image and Form از The Gunk به عنوان یک تجربه یادگیری استفاده کرد تا بازی بسیار جذاب تری را به ما ارائه دهد که نکات مثبتی را که به ارمغان می آورد حفظ کند. بنابراین، حداقل، خوشحالم که این بازی را به همه علاقه مندان به ماجراجویی که می خواهند مقداری خاک را با جاروبرقی تمیز کنند، توصیه می کنم. فقط حواست به سرت باشه

در رایانه بررسی شده است (کد ارائه شده توسط ناشر).

پست بررسی گانک – مزایا و معایب سرایدار فضایی بودن by اوله لوپز به نظر می رسد برای اولین بار در Wccftech.

مقاله اصلی