ก่อนจะนั่งเล่นไปสามชั่วโมง Dragon's Dogma 2 ที่งาน Capcom เมื่อเดือนที่แล้ว ฉันตั้งเป้าหมายกว้างๆ ไว้ 2 ประการให้กับตัวเอง สิ่งแรกคือการค้นหาว่ามีอะไรแตกต่างออกไปอย่างแท้จริงหรือไม่ ภาคต่อที่น่าหลงใหลแต่เป็นที่คุ้นเคยอย่างปฏิเสธไม่ได้นี้ สู่การกระทำที่มีความสุขที่สุดและเลวร้ายที่สุดอย่างหนึ่ง-RPGs ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ประการที่สองคือการทำให้ตัวเองสับสนโดยการจัดปาร์ตี้ที่ประกอบด้วยผู้ใช้เวทมนตร์เท่านั้น
ใน Dragon's Dogma 2 เช่นเดียวกับใน Dragon's Dogma 1 คุณจะเป็นผู้นำแก๊งค์ที่มีตัวละคร "จำนำ" ที่ควบคุมโดย AI สูงสุด XNUMX ตัว - ผู้ช่วยหลักถาวรหนึ่งคนที่จะเลเวลอัพเคียงข้างคุณ พร้อมด้วยเบี้ยเสริมอีกสองตัวที่สร้างโดยผู้เล่นคนอื่น ซึ่งจะถูกเรียกมาที่ใดก็ได้ แตกแยกหินหรือเกิดในโลกเปิดโดยได้รับการว่าจ้างให้ช่วย เช่นเดียวกับเกม RPG ส่วนใหญ่ การจัดปาร์ตี้ในอุดมคติคือการผสมผสานระหว่างการโจมตีระยะประชิด ระยะไกล และเวทย์มนตร์ DPS หรือคลาสสนับสนุน แต่เมื่อพิจารณาถึงความแปลกประหลาดของเวทมนตร์ของ Dragon's Dogma ด้วยคาถาลอยและแส้สายฟ้า ฉันจึงอยากลองทั้งหมดมาโดยตลอด เล่นผ่านกองทหารไสยเวทที่ไม่มีใครคุ้มกัน
Dragon's Dogma 2 มีนักเวทย์หลายรสชาติ ในระหว่างการฝึกปฏิบัติจริง ฉันเริ่มต้นด้วย Mystic Spearhand ซึ่งเป็นพ่อมดที่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดตามชื่อ ขณะที่ PR สองคนกำลังจับตาดูอยู่ ฉันก็ได้รับปาร์ตี้เบี้ยเริ่มต้นซึ่งประกอบด้วยนักเวทย์สองคนและนักรบหนึ่งคน และถูกทิ้งอย่างไม่เป็นระเบียบนอกเมืองที่โรแมนติกที่สุดในยุคกลางนั่นคือ Checkpoint Rest Town
ฉันรู้สึกเหมือนต้องเล่นคู่กันเพื่อยืนยันเรื่องนี้ แต่ฉันสงสัยว่าหนึ่งในความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่าง Dragon's Dogmas 1 และ 2 ก็คือความหนาแน่นและความพลุกพล่านที่มากขึ้นของโลกภาคต่อ แม้แต่การตั้งถิ่นฐานที่เล็กกว่าและสกปรกกว่าเช่น Checkpoint Rest Town ก็เต็มไปด้วยผู้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่คอยพูดจาชวนคุยโดยบังเอิญ - "ไม่มีอะไรต้องทำ!" สิ่งนี้และ "ยอมรับมันทั้งหมด!" ที่. เมืองต่างๆ ดูเหมือนจะมี NPC ที่ให้ภารกิจมากกว่า แม้ว่าอาจเป็นไปได้ว่า NPC ที่ให้ภารกิจในภาคต่อนั้นมีความกดดันมากกว่า - พวกมันเกือบจะมีลักษณะเหมือน Skyrim ที่มีแนวโน้มที่จะแบ่งปันมากเกินไป
เมื่อเดินเข้าไปในจัตุรัสหลัก ฉันพบกับชายหน้าสิงโตชื่อ Offulve ซึ่งขังฉันไว้ในบทสนทนาจากกล้องคงที่ และขอให้ฉันมองหา "หินสวย" เพื่อที่เขาจะได้หลอกนายจ้างหรืออะไรสักอย่างได้ . เพื่อน ฉันยังคงพยายามจำแผนการควบคุมที่นี่ ฉันไม่มีเวลาเล่นเกมในห้องนั่งเล่นของคุณ ฉันบอกให้ Offulve ออกไปให้หมด เดินต่อไปอีก 20 เมตร และฉันถูกสวมชุดเกราะโดยชายในชุดเกราะที่อยากจะซุบซิบเกี่ยวกับสมรภูมิโบราณที่เต็มไปด้วยทหารโครงกระดูกและภูตผี ฉันผละตัวออกอย่างไร้เรี่ยวแรงและบังเอิญไปคุยกับเจ้าของร้านเก่าชื่อมอร์ริส ซึ่งต้องการให้ฉันตามหาร็อดจ์ หลานชายของเขา
ในกระบวนการนี้ ฉันได้เรียนรู้ว่าบางภารกิจมีเวลาเสร็จสิ้น ตอนนี้ Rodge กำลังถูกหมาป่าบางตัวแทะอยู่ และเงินอันชาญฉลาดบ่งบอกว่าเขาจะถูกย่อยเข้าไป โอ้ สมมติว่ามีเวลาในเกมสามวัน ฉันจะเข้าไปแทรกแซงหรือไม่? ฉันจะไม่ยอม. ฉันคือ Arisen ผู้ล้างแค้นที่มีแผลเป็นจากมังกรในดินแดนเหล่านี้ ไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กที่กระโดดโลดเต้น นอกจากนี้ หากมีสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากการดูตัวอย่างเกม Open World เป็นเวลาหลายปี นั่นก็คือสิ่งที่ดีที่สุดมักจะเกิดขึ้นห่างไกลจากภารกิจ
ฉันลากเบี้ยที่เตรียมไว้ล่วงหน้าทั้งสามตัวของฉันขึ้นไปบนเนินเขาไปยังประตูป้อมปราการอันสง่างามที่ยอดเขาของเมือง เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์บอกฉันว่านี่คือทางเข้าสู่อาณาจักรทะเลทรายของ Battahl ซึ่งเป็นพื้นที่หลักแห่งที่สองของ Dragon's Dogma 2 และเป็นบ้านของ Beastren ยามเฝ้าประตูเงยหน้าขึ้นมอง ฉันมีใบอนุญาตในการผ่านหรือไม่? ฉันตรวจสอบสินค้าคงคลังของฉันและทำไมจึงใช่ ฉันมีใบอนุญาต – ขอบคุณประชาสัมพันธ์! แต่ยามเป็นคนหวาดระแวงอย่างสุดซึ้ง เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง my อนุญาตและเรียกร้องให้ข้าพเจ้าจัดหาอีกอันหนึ่ง ซอนส์ รู้สึกเหมือนกำลังสู้กับภารกิจบางอย่างหรืออื่นๆ ฉันพิจารณาแสดงหอกอาคมของฉันให้ทหารรักษาการณ์ดู และอธิบายว่านี่คือใบอนุญาตของฉัน แต่จริงๆ แล้วการทุบตีตำรวจอย่างโหดเหี้ยมจะไม่ช่วยให้ฉันผ่านช่องแคบนั้นได้ ฉันจึงหมุนส้นเท้าอย่างสง่าผ่าเผย และก้าวถอยหลังไปตามถนนสู่ชนบทอันอบอุ่นของ เวอร์มุนด์
ถึงเวลาที่จะทำให้โลกที่เปิดกว้างนี้ก้าวไปข้างหน้า ก่อนอื่น ฉันต้องดูแลงานด้านนักข่าวบ้าง: ฉันจำเป็นต้องทำให้ผู้ติดตามจำนำของฉันทำงานได้อย่างมีเวทย์มนตร์ เพื่อจุดประสงค์ในการเขียนไดอารี่สุดมหัศจรรย์นี้ ฉันจะตั้งชื่อใหม่ให้กับพวกเขา โดยยืมมาจากนักเวทย์มนตร์ผู้ยิ่งใหญ่ตลอดทุกยุคสมัย ฉันเปลี่ยนชื่อนักเวทย์คนหนึ่ง กาลาเดรียล หรือที่รู้จักในชื่อ เจ้าหญิงแห่ง โนลดอร์ เลดี้แห่งป่า นายหญิงแห่งเวทมนตร์ อีกอันฉันเปลี่ยนชื่อโดนัลด์ดั๊กหรือที่รู้จักว่าเดอะดั๊ก หากคุณไม่เคยเล่น Kingdom Hearts คุณอาจเยาะเย้ยว่า Donald Duck ไม่ใช่พ่อมดมากนัก แต่ฉันจะพาคุณไปข้างหนึ่งอย่างเร่งด่วนและอธิบายด้วยเสียงกระซิบว่า ในความเป็นจริงแล้ว Donald Duck เป็นหนึ่งใน Final Fantasy เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ตัวละครที่สามารถร่ายเซตตาแฟลร์ได้ และถ้าโดนัลด์ ดั๊กถูกยั่วยุมากพอ เช่น เพราะมีไอ้เวรบางคนเยาะเย้ยเวทย์มนตร์ของเขา เขาก็สามารถฆ่าคุณ ฉัน กาลาเดรียล และทุกคนที่เราเคยรักได้
แล้วก็มีเบี้ยตัวที่สาม โคนัน เขาเป็นคนป่าเถื่อนประเภทหนึ่ง อย่างที่คุณอาจเดาได้ และด้วยเหตุนี้เขาจึงสามารถยัดเยียดได้ ฉันไล่เขาออกไปอย่างดูถูกเหยียดหยามสัตว์เดรัจฉานรูปหล่อ – โอเค ฉันส่งเขาออกไปด้วยการยกนิ้วโป้งและมอบของกำนัลเล็กๆ น้อยๆ เป็นวัสดุสิ้นเปลืองสำหรับผู้สร้างของเขา เพราะความมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือความสุภาพ ขณะที่เขาจากไป โคนันก็บ่นว่า "ฉันกลัวว่างานปาร์ตี้ของคุณจะลดลงเพราะฉันไม่อยู่" เขาไม่ผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะฉันลืมรับสมัครจำนำแทนจากฝูงชนทันที แต่ถึงกระนั้น – ฉันจะทำให้เขากินคำเหล่านั้น
เราเข้าสู่ป่า! ทุกอย่างเป็นรูปลูกแพร์อย่างรวดเร็ว ขณะเดินไปตามโค้งหุบเขา เราสอดแนมกลุ่มก็อบลินถือคบเพลิงกำลังคุกคามแพะ โดนัลด์ ดั๊ก เป็นคนขี้อาย เขาพยายามจะโจมตีก็อบลินด้วยสายฟ้าและถูกแทงเข้าที่ไตทันที จากนั้นกาลาเดรียลก็พยายามสร้างออร่าการรักษาและถูกขวานเข้าที่หน้า ก็อบลินและก็อบลินสายพันธุ์ต่าง ๆ ใน Dragon's Dogma 2 ดูน่ารังเกียจกว่าเกมรุ่นก่อน ๆ ในเกมปี 2012 โดยเปิดฉากการต่อสู้ด้วยการโจมตีแบบกระโดดที่บินได้ซึ่งดูเหมือนจะทำให้คุณมึนงง เว้นแต่คุณจะบล็อก ซึ่งส่วนใหญ่เราทำไม่ได้ เพราะเราเป็นกลุ่ม ของพ่อมดเจ้าเล่ห์ ขณะที่ฉันไล่ตามและลุยไปด้วยหอกอาคมของฉัน ปาร์ตี้ของฉันก็ขาดความสมดุลอย่างเห็นได้ชัด
ถึงกระนั้น Mystic Spearhand ก็ไม่โทรมเกินไปในแนวหน้า ฉันใช้การแทงแบบกระพริบตาเพื่อไปข้างหลังก็อบลินตัวหนึ่งแล้วปล่อยคลื่นแห่งความรำคาญสีเทอร์ควอยซ์เข้าใส่ฝูงชน การสำนึกรู้อันเลวร้ายได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว: Mystic Spearhand นั้นเหมือนกับอัศวินเจได การเคลื่อนไหวอันเป็นเอกลักษณ์ของมันคือการใช้ Force ในระดับต่ำ ทำให้เกิดฟองพลังงานเล็กๆ ภายใน ซึ่งคุณสามารถยึดศัตรูและวัตถุต่างๆ และถ่อพวกมันไปรอบๆ ได้ด้วยการสะบัดข้อมือของคุณ ลองคิดดูสิ ตัวละครตัวอย่างของฉันดูเหมือนอนาคิน สกายวอล์คเกอร์นิดหน่อย เขามีทรงผมแบบนักโต้คลื่นแบบเดียวกัน โอ้ ฉันหวังว่าพวกเขาจะให้ฉันจับภาพหน้าจอของตัวเอง
ฉันจะแสดงความสามารถอันเหลือเชื่อด้วยเทเลคิเนซิส แต่ก่อนอื่นฉันจะเดินเล่นเข้าไปในถ้ำแห่งนี้อย่างสบายๆ กาลาเดรียลอยู่ตรงกลางของเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับตำนานจำนำเมื่อมีตุ๊กแกตัวใหญ่ตกลงมาจากเพดาน และความเศร้าโศกกลับมามีชีวิตชีวาด้วยแถบพลังชีวิตของศัตรู เช่นเดียวกับในเกมแรก ความมืดใน Dragon's Dogma 2 ก็คือ มืด; คุณจะต้องเติมน้ำมันและติดตะเกียงน้ำมันของคุณก่อนที่จะหลงเข้าไปในดันเจี้ยนใด ๆ หรือคุณสามารถส่องทางของคุณด้วยการยิงคาถาออกไปทุกทิศทาง
ฉันใช้เรื่องตลกขว้างก้อนไม้ใส่กิ้งก่าตัวหนึ่ง และถูกล้อมรอบอย่างรวดเร็ว ถูกแทง และนั่งทับ โชคดีที่ปรากฏการณ์ Farcemanship ที่ขาดความดแจ่มใสนี้ทำให้โดนัลด์ ดั๊ก ถึงเวลาที่เขาต้องการเพื่อจัดการกับชุดไฟ น้ำแข็งย้อย และสายฟ้าที่ปะปนกันอย่างมีประสิทธิภาพอย่างปฏิเสธไม่ได้ อาจเป็นไปได้ว่าเขายังไม่ทราบจุดอ่อนธาตุของศัตรูรายนี้ และกำลังทดสอบเอฟเฟกต์สถานะต่างๆ: เบี้ยจะสะสมความรู้ดังกล่าวเมื่อพวกเขาเดินทางเคียงข้างคุณ และนำติดตัวไปด้วยเมื่อผู้เล่นคนอื่นเรียกพวกมัน
การโจมตีของโดนัลด์ทำให้ฉันมีพื้นที่ในการฟื้นตัว - เวลาในการฟื้นตัวใน Dragon's Dogma 2 นั้นยาวนาน เทียบได้กับเกม Monster Hunter - และทำให้ความสามารถของ Sith รุ่นเยาว์ของฉันประสบความสำเร็จมากขึ้น ปรากฎว่าคุณต้องทำให้ศัตรูบาดเจ็บเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะยอมเป็น Farce Thrown ซึ่งคุณก็รู้ นั่นไม่ใช่วิธีที่ Darth Vader ดำเนินไป แต่คุณทำเช่นนั้น Capcom ฉันขว้างสัตว์เลื้อยคลานไปรอบๆ อย่างไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์ในขณะที่กาลาเดรียลผู้นั้น ยังคง บอกฉันว่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับตำนานจำนำนองเลือด เรียกการรักษาที่หลากหลายและออร่าเพิ่มพลัง ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้พลังจิต Mystic Spearhand กับเพื่อนร่วมทางของคุณ แม้จะ "บังเอิญ" ด้วยซ้ำ แม้ว่าในฐานะคนที่มักจะใช้ Dragonshouting เป็นเครื่องมือในการเคลื่อนย้ายเพื่อนร่วมทาง Skyrim ที่ผิดพลาด ฉันวางแผนที่จะทดลองในแนวหน้านั้น
ตามถ้ำจิ้งจก มีหมาป่า ฮาร์ปี้ หมาป่าอีก และหมาป่าบางตัวที่จะล้างมันทั้งหมด องค์ประกอบที่สั่นคลอนอย่างหนึ่งของ OG Dragon's Dogma คือการพึ่งพาการต่อสู้ระหว่างการสำรวจซึ่งมักจะรวมเข้าด้วยกันเป็นแบบฝึกหัดภารกิจเดียวในการต่อยสัตว์ป่าที่ไม่มีชื่อ ภาคต่อดูเหมือนจะแบ่งปันจุดอ่อนนี้ บ่อยครั้ง ความง่ายดายในการต่อสู้เล็กๆ น้อยๆ รวมกันและทวีคูณนั้นให้ความบันเทิง เหมือนกับการนำ Griffon ที่น่าประหลาดใจมาต่อสู้กับก็อบลิน แต่มันก็ค่อนข้างน่าเบื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณเป็นผู้ดูตัวอย่างที่พยายามจะล้างการตั้งค่าและเรื่องราวที่น่าสนใจออกไป
ฉันเริ่มจะหมดความอดทนกับพวกสัตว์แล้ว เมื่อดูสิ มี Ogre เลื้อยออกมาจากพุ่มไม้พร้อมกับเสียงของหัวหน้าคนกลางที่กลับมาจากห้องน้ำ ตอนนี้ นี้ เป็นศัตรูที่คู่ควรกับความสามารถอันล้นเหลือของ Dragonkin Skywalker ฉันเกลียด Ogres มากในเกมแรกด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรก พวกมันเป็นครีปตัวใหญ่ที่คอยตักตัวละครผู้หญิง วิ่งหนีไปกับพวกมันและเคี้ยวพวกมันเหมือนของเล่นสุนัข ประการที่สอง พวกมันจะโวยวายและกระทำมากกว่าปกเมื่อพวกมันสุขภาพต่ำ ซึ่งเป็นปัญหาในถ้ำ โชคดีที่ตอนนี้เรากำลังยืนอยู่บนเส้นทางในป่าท่ามกลางแสงแดดที่สดใส
ฉันแทง Ogre ชั่วพริบตา โดยสกัดแถบพลังชีวิตได้ประมาณ 2% จากหนึ่งในสามแถบพลังชีวิตของมัน มันตอบสนองด้วยการกระโดดแบบยืนแล้วร่อนลงบนหัวของฉัน ยอดเยี่ยม! มหัศจรรย์! ลงมือทำกันเถอะ. อย่างไรก็ตาม ยักษ์ปฏิเสธที่จะเล่นบอล มันข้ามการต่อสู้อุ่นเครื่องตามธรรมเนียม ดึงกาลาเดรียลที่ลอยขึ้นมาจากอากาศ และควบม้าและตะโกนเข้าไปในป่า นี่คือความชั่วร้าย! กลับมาพร้อมกับกาลาเดรียลของฉันนะ ไอ้สารเลว ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าเธอเป็นคนเดียวในกลุ่มที่มีคาถารักษา
ฉันคิดถึงโคนัน นักรบที่ถูกเนรเทศของเราอย่างอาลัย ซึ่งอาจถึงตอนนี้กำลังบอกผู้สร้างและผู้เล่นของเขาว่าฉันเป็นคนขี้เหนียวจริงๆ Warriors จะมีประโยชน์อย่างแน่นอนเมื่อคุณต่อสู้กับศัตรูตัวใหญ่ รวดเร็ว และแข็งแกร่งอย่าง Ogre ทันใดนั้น ราวกับเป็นการตอบคำอธิษฐานของฉัน มีทหารม้าบางประเภทมาในรูปของเกวียนที่กำลังเดินทาง แม้ว่าพวกเขาจะดูอบอุ่น แต่รถเข็นเหล่านี้ก็เป็นหนึ่งในฟีเจอร์พาดหัวของ Dragon's Dogma 2 คุณสามารถซื้อทางเดินเพื่อเดินทางอย่างรวดเร็วระหว่างสถานที่สำคัญๆ ซึ่งมี นำไปสู่การถกเถียงเรื่องระบบการเดินทางที่รวดเร็วโดยทั่วไป. สิ่งที่ฉันไม่ได้ตระหนักในการลงมือปฏิบัติจริงก็คือ แต่ละคนมาพร้อมกับกลุ่มทหารรับจ้าง นักผจญภัยผู้ช่ำชองเหล่านี้จะละทิ้งกลุ่มนักเวทย์มนตร์ต้มตุ๋นให้ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากหรือไม่? พวกเขาเป็นนรก โดนัลด์ ดั๊กและฉันออกเดินทางพร้อมกับนักดาบและนักเรียนประจำ นักธนูที่ว่องไว และเพื่อนนักเวทย์ ไล่ตาม Ogre และพบว่ามันกัดหัวของกาลาเดรียล
กาลาเดรียลไม่ได้ดูกังวลกับเรื่องนี้มากนัก “รีบไปซะ” เธอพูดอย่างสงบ พร้อมเสริมว่าเราควรระวังสไลม์ของ Ogre และมันจะเป็นเป้าหมายที่ง่ายกว่าถ้าเรากระแทกมันเข้าที่ก้นของมัน นี่คือความมั่นคงภายใต้แรงกดดันที่คุณไม่ได้รับจากนักรบโง่ๆ เราจุดไฟสัตว์ประหลาดตามหน้าที่ด้วยเมฆพายุ เคลื่อนย้ายกราวด์ปอนด์ คอมโบดาบเพลิง และลูกธนูไปที่เข่า มันไม่ล้มลง แต่มันหมดความอดทนกับกาลาเดรียล และเหวี่ยงเธอลงจากหน้าผา ล้มเธอลง เคยเป็นหัวหน้าหน่วยที่รับผิดชอบฉันก็กระโดดลงไปชุบชีวิตเธอ อสูรตามมา ฟังนะ ขอเวลาฉันสักครู่ได้ไหม ยักษ์ตีฉันไปรอบๆ เหมือนลูกเทนนิสบนเชือก แต่ในที่สุดฉันก็แยกตัวออกไปและชุบชีวิตกาลาเดรียล ก่อนที่วิญญาณของเธอจะจางหายไปกลับเข้าไปในรอยแยก ในขณะที่เจ้าหน้าที่ดูแลวัวก็คอยควบคุมสัตว์ร้ายเอาไว้
เลดี้ออฟเดอะวูดลุกขึ้นยืนอย่างสุภาพเรียบร้อย ปล่อยนิวเคลียร์น้ำแข็งบางชนิด กลืนยักษ์ด้วยหินงอกน้ำแข็ง แม้ว่าโดนัลด์ ดั๊กจะพุ่งตัวเองออกจากแนวต้นไม้ ตกลงบนหัวของสัตว์ประหลาดแล้วจุดไฟเผามัน นั่นเป็นการทำงานเป็นทีมที่ดีนะเพื่อนร่วมงาน! ยักษ์ขับไล่เป็ดโดยล้มลงบนหลังของมัน พยายามพุ่งเข้ามาหาฉัน และตัวก็พันกันอยู่บนเกวียนซึ่งขณะเดียวกันก็กำลังเลือกทางลงไปตามไหล่เขาด้วยความสงบไร้ความสำนึกผิดของหญิงชราที่พยายามจะกระโดดคิวไปที่ เทสโก้.
รถลากวัวพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นความหายนะของยักษ์ มันโจมตีสัตว์ประหลาดอย่างดุเดือดจนหน้าผา ทำลายการซ้อมรบของมันในขณะที่ฉันเทเลพอร์ตไปยังแขนที่กางออก ดึงตัวเองขึ้นไปที่หน้าของสัตว์ประหลาด และเริ่มแทงมันเข้าที่จมูกด้วยหอก สรุปสั้นๆ ก็คือชัยชนะที่ระเบิดอย่างช้าๆ การประโคมข่าว และขอแสดงความยินดีด้วย เราเอาชนะ Ogre ด้วยปาร์ตี้ผู้ใช้เวทมนตร์ได้สำเร็จ พวกทหารวัวเกวียนเหรอ? พวกมันบิ่นนิดหน่อยตรงนี้และตรงนั้น
Dragon's Dogma 2 – สปอตไลท์การเล่นเกมอาชีพ: Mystic Spearhand ดูเหมือนว่าสุภาพเท่านั้นที่จะเขียนไดอารี่ภาคแรกด้วยการจองตั๋วบนรถเข็น ขณะที่นั่งอยู่ในรถเข็น (เบี้ยยังต้องเดินซึ่งให้ความรู้สึกใจร้ายกับ Capcom มาก) คุณสามารถกดปุ่มเพื่อหลับไปและส่งต่อไปยังจุดหมายปลายทางของคุณอย่างรวดเร็ว หรือจะเลือกมีสติตลอดการเดินทางก็ได้ นักพัฒนาซอฟต์แวร์ได้เตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์นี้ โดยจะมีมุมมองของกล้องแบบตัดส่วนปรากฏขึ้นในขณะที่คุณไม่ได้ใช้งานในรถเข็น เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งที่ได้ชมทิวทัศน์ที่ผ่านไป: สุนทรียศาสตร์แฟนตาซีระดับสูงที่อยู่ติดกับ Oblivion ของ Dragon's Dogma 2 อาจดูจืดชืดเล็กน้อย ถัดจากฉากจูราสสิกของ Monster Hunter เพื่อนร่วมคอก แต่สภาพภูมิศาสตร์โดยรวมก็งดงาม
โปรดทราบว่าเนื่องจากเกวียนวัวเดินทางช้ากว่าความเร็วในการเดินเล็กน้อย ฉันคาดว่าการสร้างนิสัยไม่ตื่นในระหว่างการเดินทางดังกล่าวจะยืดเวลาการเล่นของคุณออกไปประมาณ 10,000 ชั่วโมง ระหว่างที่ลงมือจริง ฉันมีปลาตัวอื่นให้ทอด แต่นั่นเป็นเรื่องเล่าของอีกวัน
กำลังจะมาในองก์ที่ 2: อาชญากรรม! การลงโทษ! กริฟฟอน!
