وقتی سال گذشته در EGX Rezzed با Wan Hazmer و Daim Dziauddin، بنیانگذاران توسعه‌دهنده No Straight Roads، Metronomik آشنا شدم، بلافاصله با داستان عالی پشت بازی آشنا شدم. این دو نه تنها می‌خواستند یک بازی خانگی مالزیایی را منتشر کنند و در نتیجه از صنعت بازی‌های محلی خود حمایت کنند، بلکه بازی‌های ریتمی را چیزی فراتر از دنبال کردن مکان‌نماها و فشار دادن دکمه‌ها برای ضربان می‌دانستند. یکی عاشق راک است، دیگری بیشتر به EDM علاقه دارد، و به این ترتیب Vinyl City متولد شد، جایی که یک گروه راک تنها در یک امپراتوری شیطانی EDM قرار می گیرد.
وینیل سیتی مکانی است که به قدری مملو از موسیقی است که از فریادهای طرفداران گرسنه موسیقی قدرت می گیرد. Bunk Bed Junction، یک گروه راک متشکل از میدی پر سر و صدا و دوست و قطبی او در مقابل زوک، می‌خواهد نقش بزرگ بعدی را داشته باشد، اما علیرغم اجرای یک نمایش خوب در یک آزمون، به آنها گفته می‌شود که آن را شکست دهند - همه بهترین‌ها هنرمندان اجرا EDM را اجرا می کنند و دلیلی برای تغییر آنچه کار می کند نمی بینند. در آستانه تسلیم شدن، Bunk Bed Junction متوجه می شود که امپراتوری EDM به نام No Straight Roads نیز در توزیع برق به طور نامتناسبی از افراد ثروتمند و مشهور حمایت می کند و بنابراین قهرمانان ما تصمیم می گیرند که به یک مخالف بسیار پر سر و صدا تبدیل شوند و به بالای جدول صعود کنند. .
در ابتدا گیج کننده است، اما در هیچ نقطه ای No Straight Roads واقعاً یک بازی ریتم نیست. در عوض، این یک ماجراجویی اکشن با عناصر پلتفرمینگ است که به طور مبهم از یک ریتم پیروی می کنند. قبل از رویارویی با یک هنرمند، باید با سفر در اتاق‌هایی که مملو از دشمنانی هستند، «امنیت» را دور بزنید. می‌توانید به‌عنوان Mayday یا Zuke بازی کنید یا با یک دوست بازی کنید - در هر صورت باید این شیطان‌ها را مورد ضرب و شتم قرار دهید و فقط می‌توانید این کار را در زمانی که حمله نمی‌کنند انجام دهید، زیرا ضربه زدن باعث لغو انیمیشن شما می‌شود.
وقتی سال گذشته در EGX Rezzed با Wan Hazmer و Daim Dziauddin، بنیانگذاران توسعه‌دهنده No Straight Roads، Metronomik آشنا شدم، بلافاصله با داستان عالی پشت بازی آشنا شدم. این دو نه تنها می‌خواستند یک بازی خانگی مالزیایی را منتشر کنند و در نتیجه از صنعت بازی‌های محلی خود حمایت کنند، بلکه بازی‌های ریتمی را چیزی فراتر از دنبال کردن مکان‌نماها و فشار دادن دکمه‌ها برای ضربان می‌دانستند. یکی راک را دوست دارد، دیگری بیشتر به EDM علاقه دارد، و به این ترتیب Vinyl City متولد شد، جایی که یک گروه راک تنها در یک امپراتوری شیطانی EDM قرار می گیرد. شهر وینیل مکانی است آنقدر مملو از موسیقی است که از فریادهای موسیقی آن نیرو می گیرد. طرفداران گرسنه Bunk Bed Junction، یک گروه راک متشکل از میدی پر سر و صدا و دوست و قطبی او در مقابل زوک، می‌خواهد نقش بزرگ بعدی را داشته باشد، اما علیرغم اجرای یک نمایش خوب در یک آزمون، به آنها گفته می‌شود که آن را شکست دهند - همه بهترین‌ها هنرمندان اجرا EDM را اجرا می کنند و دلیلی برای تغییر آنچه کار می کند نمی بینند. در آستانه تسلیم شدن، Bunk Bed Junction متوجه می شود که امپراتوری EDM به نام No Straight Roads نیز در توزیع برق به طور نامتناسبی از افراد ثروتمند و مشهور حمایت می کند و بنابراین قهرمانان ما تصمیم می گیرند که به یک مخالف بسیار پر سر و صدا تبدیل شوند و به بالای جدول صعود کنند. در ابتدا گیج کننده است، اما در هیچ نقطه ای No Straight Roads واقعاً یک بازی ریتم نیست. در عوض، این یک ماجراجویی اکشن با عناصر پلتفرمینگ است که به طور مبهم از یک ریتم پیروی می کنند. قبل از رویارویی با یک هنرمند، باید با سفر در اتاق‌هایی که مملو از دشمنانی هستند، «امنیت» را دور بزنید. می‌توانید به‌عنوان Mayday یا Zuke بازی کنید یا با یک دوست بازی کنید - در هر صورت باید این شیطان‌ها را مورد ضرب و شتم قرار دهید و فقط می‌توانید این کار را در زمانی که حمله نمی‌کنند انجام دهید، زیرا ضربه زدن باعث لغو انیمیشن شما می‌شود. بیشتر بخوانیدEurogamer.net
